LEYLA’NIN EVİ

Çok değerli sanatçı Zülfü Livaneli’nin romanını, Zeynep Avcı uyarlaması ile Nedim Saban yönetiyor.

Ömer ve Necla çifti tarafından hile ve yalanlarla yalısı elinden alınan Leyla Hanım, bunu öğrenen ve Leyla Hanım’a bu süreçte destek olan, yardım edenler;  gazeteci, eski bahçıvanın torunu Yusuf, aynı zamanda Ali Yekta Bey (Ömer’in babası). Evi elinden giden Leyla’nın Yusuf ve Roxy çiftinin evine taşınması…Bir yanda hiphop müzikle uğraşan Roxy, diğer yanda geleneksel, yaşça büyük ama iyi eğitim almış Leyla Hanım…Farklı kişilikteki insanların bir arada yaşamak için mecburi çabaları, sonrasında doğan güzel dostluklar…Oyunda aynı zamanda kuşak çatışması ve farklılıklar olsa bile sevgi ve iyi niyetin hep kazanacağı anlatılıyor.

Oyuncuların her biri çok başarılıydı. Favorilerim; Leyla (kıymetli üstad, Celile Toyun) ve Roxy (Dicle Alkan). Romanın sahneye uyarlanması oldukça zor iş, bir roman ancak bu kadar güzel sahneye aktarılabilir. Biz seyircileri de fazlasıyla içine aldı ve birçok duyguyu bir arada bizlere yaşattı. Sahne dekoru Leyla’nın yalısı ve Beyoğlu’nda kaldığı Yusuf ve Roxy’nin evinden oluşuyordu. İki evin içini anlatan dekor da çok başarılıydı. Oyun dokuz yıldır devam ediyor. Umarım daha nice yıllar devam eder. Alkışları bol olsun. Başta yönetmen Nedim Saban olmak üzere emek veren tüm ekibin emeklerine sağlık.

Oyun sırasında ve perde arasında Zülfü Livaneli’den şarkılar dinledik. Çok keyifliydi. Leyla’nın çocukluğunun rüya sahnesinin yansıda canlandırılması ve baba-oğulun yüzleşme sahnesi (Ömer-Ali Yekta Bey) beni oyunda çok etkileyen iki sahne oldu.

Umarım sizler de bu güzel oyunu seyretme fırsatını bulursunuz. Sezon bitmeden daha çok oyuna gidebilmeniz dileğiyle. Sevgi ve bol tiyatrolu kalın.